Het zijn roerige tijden bij ID&T. Festival Mysteryland wat eind augustus zou plaatsvinden mag niet doorgaan. Daarop spande de organisator een kort geding aan tegen de overheid over de besluitvorming rondom (meerdaagse) events, waarin ze zich gesteund voelde door zo’n 40 andere organisatoren.
Een goed moment dus om met Milan Raven, Managing Director van ID&T Events, in gesprek te gaan over de online initiatieven tijdens coronatijd, de toekomst van events en het beleid van de overheid.
Wat is jouw rol binnen ID&T precies?
“Ik ben eindverantwoordelijk voor de events die door ID&T Events georganiseerd worden. Denk daarbij aan Sensation, Mysteryland en Amsterdam Open Air.”
Hoe hebben jullie de coronatijd vanaf maart 2020 ervaren?
“In het begin was het echt ad-hoc crisismanagement. Toen bleek dat het een lang aanhoudende crisis was moesten we noodgedwongen reorganiseren. Ik heb het gevoel dat we nu in het staartje van deze slechte tijd zitten. Maar het stoplichteffect van wel/niet open mogen maakt de situatie heel onbetrouwbaar. Wat dat betreft hebben we scenario denken tot een nieuw niveau gebracht. We proberen optimistisch te blijven, maar dat is lastig omdat je vaak te laat pas weet waar je aan toe bent.”
Hoe was de sfeer rondom de organisatie van de online alternatieven voor onder andere Sensation en Mysteryland?
“Dat deden we om het vlammetje brandende te houden. Het gaf een positieve vibe in een onzekere en ellendige periode. Daarnaast was het ook goed om het merk levend te houden. Helaas was het voor Mysteryland dit jaar veel te kort dag om zoiets nogmaals te organiseren, aangezien we pas een maand van tevoren wisten waar we aan toe waren. Daarnaast geloof ik dat de relevantie minder is geworden, omdat mensen weer echt willen feesten in plaats van naar een livestream kijken.”
Hoe zijn jullie de voorbereidingen van Mysteryland gestart?
“Normaal duurt het een jaar om alles op te tuigen. De echt kostbare werkzaamheden hebben we voor ons uit kunnen schuiven, waarbij het groene licht voor het garantiefonds net op tijd kwam om Mysteryland neer te zetten. Vervolgens hebben we in veel kortere tijd dan normaal alles op alles gezet om het alsnog voor elkaar te krijgen. Veel extra mensen zijn aangehaakt en veel extra uren zijn gemaakt. En toen ging het licht weer uit; dat was – om het netjes te zeggen – wel even slikken.”
Dat is heftig. Heeft het garantiefonds de financiële pijn verzacht?
“Zeker. Het is heel fijn dat het er is, maar de voorwaarden waren in het begin verre van duidelijk. Het zorgt er wel voor dat het ecosysteem van onze branche in leven blijft. Hoewel het afwachten is of het voor iedereen een uitkomst is. Mensen denken dat we nu een zak geld krijgen, maar dat is absoluut niet zo. We zijn in die zin als organisator eerder een doorgeefluik. Alle tegoeden uit het fonds gaan naar leveranciers die daarmee gelukkig voor hen wat omzet vergoed krijgen. Voor ons geldt echter 100% inkomstenderving.”
Betekent dit het einde van de festivalcultuur zoals we die in Nederland kennen?
“Zo’n vaart zal het niet lopen, maar ik geloof wel dat we als branche een paar stappen terug worden geworpen. Ik ben er 100% van overtuigd dat het uit de as zal herrijzen, maar het duurt wel een paar jaar voordat we weer op die 1.100 festivals zoals in 2019 zitten. Overigens mogen het er ook minder zijn van mij, want kwaliteit gaat boven kwantiteit. Maar de branche moet echt opnieuw opgebouwd worden. En wel meteen, want anders hebben we een groot probleem.”
Wat verwacht je dan?
“Dan verliezen we echt de voorlinie-positie die we nu als evenementenbranche hebben in de wereld. Zeker omdat je in andere landen al wel ziet dat ze weer open gaan. Wij lopen daarin achter. We verliezen nu mensen, materiaal en kapitaal. Veel leveranciers en personeel zijn wat anders gaan doen. Materieel wordt nu in andere branches ingezet en personeel gaat liever voor een bijbaan met vastigheid in plaats van ‘mogelijk achter de bar staan op een festival’.”
Wat moet er volgens jou gebeuren om open te gaan?
“Er is door Hugo de Jonge gezegd dat vanaf 1 september iedereen die gevaccineerd wil worden die kans heeft gehad. Kortom, dan zou slechts een klein percentage van de bevolking dat niet zijn. Begin dan met het laten doorgaan van de eendaagse events die er staan en breidt dat zo snel mogelijk uit. Wat mij betreft zou Testen voor Toegang dan zelfs niet meer nodig zijn, maar dat kan uiteraard in stand worden gehouden als dat voor de samenleving een veiliger gevoel geeft. Maar op een gegeven moment moeten we echt die stap gaan zetten.”
Wordt er wat jou betreft goed samengewerkt tussen de overheid en onze branche?
“Ik ben daar niet zelf bij betrokken, maar wat ik meekrijg is de dialoog er zeker, maar missen we wel dat op cruciale momenten om feedback aan ons wordt gevraagd. We hebben als branche enorme know how en hadden op een briefje kunnen geven dat de manier waarop we ‘open gingen’ voor problemen zou gaan zorgen. Kortom, ik ben dankbaar voor de dialoog, maar dat zou wel verder kunnen gaan.”
Daarom ook het kort geding dat jullie hebben aangespannen?
“We hebben ons als branche een hele lange tijd als braafste jongetje van de klas gedragen. Heel constructief, maar dat heeft helaas tot weinig geleid. We zullen er vanuit ID&T, samen met de andere organisatoren, alles aan doen om deze branche te redden. Op dit moment is de logica van het beleid ver te zoeken. We snappen dat het ingewikkeld is, maar het begrip raakt op door de argumenten en keuzes van de laatste weken. Daar worden we moedeloos, maar ook strijdbaar van.”
Wat kan de branche hierin betekenen?
“Wat we al gedaan hebben; constructief en meewerkend opstellen. Meedenken en adviseren waar dat mag. Maar als dat niet werkt, dan moet er wel wat gaan gebeuren. We geven het een kans tot 1 september. Gebeurt er dan niets, dan willen we de urgentie op een andere manier duidelijk maken. Ik kan mij voorstellen dat we dan de achterban qua fans, maar ook toeleveranciers en andere eventprofessionals gaan mobiliseren. Er moet echt wat gaan gebeuren om als branche te overleven.”
Beeld: ID&T
